Ανέκδοτα

[XSD1998]

Ο γάμος με μαθηματικές πράξεις

(-) Αφαίρεση ελευθερίας

(+) Πρόσθεση ατόμων

(/) Διαίρεση περιουσίας

(*) Πολλαπλασιασμός προβλημάτων!

[XSD1998]

Τι πρέπει να κάνεις αν σου πέσει το λαχείο;

Να σκύψεις να το πιάσεις!

[XSD1998]

Βράδυ , μεσάνυχτα , χιονίζει και ένας τυπάκος αναγκάζεται να περάσει μέσα από

ένα νεκροταφείο για να κόβει δρόμο , αν και τρέμει από το φόβο του .

Καθώς περπατάει ακούει ένα "τικ - τακ ,τουκ - τακ , τοκ-τακ ".... πλησιάζει στο

σημείο απ όπου προερχόταν ο ήχος κατατρομαγμένος .. Βλέπει λοιπόν έναν τύπο

να σκαλίζει κάτι πάνω σε μια ταφόπλακα ...

- Τι ...τι κάνετε εκεί ; του λέει με τρεμάμενη φωνή !

- Τι να σε πω ρε φιλαράκι ! Αυτοί οι βλάκες έγραψαν το όνομά μου λάθος

[XSD1998]

Ένα αγοράκι, που πολύ ήθελε να έχει 100 Eυρω, προσευχήθηκε για 15 μέρες συνέχεια, αλλά δεν έγινε τίποτα. Έτσι αποφάσισε να γράψει στο Θεό ένα γράμμα και να του ζητάει 100Ευρω. Όταν το ταχυδρομείο βρήκε το γράμμα προς το Θεό, ΕΛΛΑΔΑ., το στείλανε κατευθείαν στον πρόθυπουργο. Ο πρόθυπουργος εντυπωσιάστηκε και συγκινήθηκε από την πίστη και το θάρρος του παιδιού και έδωσε εντολή στη γραμματέα του να του στείλει 5Eυρω, σκεπτόμενος ότι το ποσό αυτό θα φαινόταν αρκετά μεγάλο σε ένα παιδάκι. Το αγοράκι ήταν πολύ ευχαριστημένο που έλαβε 5Eυρω απ' το Θεό και κάθισε αμέσως να γράψει ένα ευχαριστήριο γράμμα, που ήταν το παρακάτω:

«Θεέ μου, Σε ευχαριστώ πάρα πολύ για τα 5Eυρω που μου έστειλες! Παρατήρησα όμως ότι, για άγνωστο λόγο, τα έστειλες μέσω βουλης και εκεί το Υπουργείο Οικονομικών κατακράτησε, ως συνήθως, 95Eυρω για φόρους!»

[XSD1998]

Κατά την διάρκεια μιας νυκτερινής αστυνομικής περιπολίας σε ένα μέρος που συχνάζουν ζευγαράκια ο αστυνομικός βλέπει ένα ζευγάρι μέσα σε ένα αυτοκίνητο, με αναμμένα τα εσωτερικά φώτα. Στη θέση του οδηγού κάθεται ένας νεαρός ο οποίος διαβάζει ένα περιοδικό, ενώ στο πίσω κάθισμα, μια νεαρή κοπέλα πλέκει.

Ο αστυνομικός, κάνοντας έλεγχο, σταματάει και πλησιάζει στο παράθυρο του οδηγού. Ο νεαρός κατεβάζοντας το παράθυρο ρωτά:
«Παρακαλώ;» .

«Τι κάνετε εδώ;» ρωτά ο αστυνομικός.

«Διαβάζω ένα περιοδικό».

Δείχνοντας την κοπέλα στο πίσω κάθισμα ρωτά ο αστυνομικός:
«και τι κάνει αυτή;»

«Πλέκει ένα πουλόβερ».

«Πόσων ετών είσαι;».

«Είμαι 19 ».

«Και πόσων ετών είναι η κοπέλα;»

Ο νεαρός κοιτάζοντας το ρολόι του απαντά:
«Σε περίπου 12 λεπτά γίνεται 18...»

[XSD1998]

Ένας άντρας τεμπελιάζει ξαπλωμένος στο γρασίδι

και χαζεύει τα σύννεφα στον ουρανό.

Ξαφνικά αποφασίζει να μιλήσει με το Θεό.

Αντρας: Θεέ μου τι διάρκεια έχουν για σένα ένα εκατομμύριο χρόνια;

Θεός: Περίπου ένα λεπτό

Αντρας: Θεέ μου τι είναι για σένα ένα εκατομμύριο δολάρια;

Θεός: Μια δεκάρα.

Αντρας: Θεέ μου, μπορώ να έχω μια δεκάρα;

Θεός: Ναι βέβαια, σε ένα λεπτό...

[XSD1998]

Ήταν ένας Έλληνας,
ένας Άγγλος,
ένας Γερμανός,
ένας Αυστραλός…
κι ένας αργόσχολος με το ποντίκι στο χέρι
που περιμένει να διαβάσει ανέκδοτο….

ΔΟΥΛΕΙΑ ΤΩΡΑ ΕΛΑ, ΕΛΑ ……

[XSD1998]

Προχθές, η γυναίκα μου κι εγώ, κατεβήκαμε στο κέντρο και μπήκαμε σε ένα μεγάλο μαγαζί.

Δεν μείναμε μέσα παραπάνω από δέκα λεπτά και βγαίνοντας έξω, είδαμε έναν τροχονόμο που έγραφε μια κλίση για παράνομη στάθμευση. Τον πλησιάσαμε και του είπα.

« Έλα τώρα, κάνε τα στραβά μάτια για έναν συνταξιούχο»!

Μας αγνόησε και συνέχισε με τη κλίση.

Τότε τσατίστηκα και τον αποκάλεσα «Ναζιστικό γουρούνι»!

Με κοίταξε άγρια και άρχισε να γράφει μια καινούρια κλίση για φθαρμένα λάστιχα.

Έτσι η γυναίκα μου, που τα είχε πάρει κι αυτή στο κρανίο, τον αποκάλεσε «κώλο μπάτσο».

Ψύχραιμος αυτός, σ' αντίθεση μ' εμάς, τελείωσε τη δεύτερη κλίση, την έβαλε στο παρ μπριζ δίπλα στη πρώτη και άρχισε να γράφει μια τρίτη!

Αυτό συνεχίστηκε για μισή περίπου ώρα. Όσο περισσότερο τον «λούζαμε» τόσο περισσότερες κλίσεις έγραφε.

Στο τέλος και μετά έξι κλίσεις που στόλιζαν το παρ μπριζ, καταλάβαμε ότι δεν κερδίζαμε τίποτα μ' αυτή τη τακτική και, μια και η ώρα περνούσε, αποφασίσαμε να φύγουμε και να πάρουμε το λεωφορείο των 12 για να επιστρέψουμε στο σπίτι.

Ευτυχώς που δε κατεβήκαμε με το αυτοκίνητο στη πόλη με τέτοιους «κωλο μπάτσους» που κυκλοφορούν!

[XSD1998]

Προχθές, η γυναίκα μου κι εγώ, κατεβήκαμε στο κέντρο και μπήκαμε σε ένα μεγάλο μαγαζί.

Δεν μείναμε μέσα παραπάνω από δέκα λεπτά και βγαίνοντας έξω, είδαμε έναν τροχονόμο που έγραφε μια κλίση για παράνομη στάθμευση. Τον πλησιάσαμε και του είπα.

« Έλα τώρα, κάνε τα στραβά μάτια για έναν συνταξιούχο»!

Μας αγνόησε και συνέχισε με τη κλίση.

Τότε τσατίστηκα και τον αποκάλεσα «Ναζιστικό γουρούνι»!

Με κοίταξε άγρια και άρχισε να γράφει μια καινούρια κλίση για φθαρμένα λάστιχα.

Έτσι η γυναίκα μου, που τα είχε πάρει κι αυτή στο κρανίο, τον αποκάλεσε «κώλο μπάτσο».

Ψύχραιμος αυτός, σ' αντίθεση μ' εμάς, τελείωσε τη δεύτερη κλίση, την έβαλε στο παρ μπριζ δίπλα στη πρώτη και άρχισε να γράφει μια τρίτη!

Αυτό συνεχίστηκε για μισή περίπου ώρα. Όσο περισσότερο τον «λούζαμε» τόσο περισσότερες κλίσεις έγραφε.

Στο τέλος και μετά έξι κλίσεις που στόλιζαν το παρ μπριζ, καταλάβαμε ότι δεν κερδίζαμε τίποτα μ' αυτή τη τακτική και, μια και η ώρα περνούσε, αποφασίσαμε να φύγουμε και να πάρουμε το λεωφορείο των 12 για να επιστρέψουμε στο σπίτι.

Ευτυχώς που δε κατεβήκαμε με το αυτοκίνητο στη πόλη με τέτοιους «κωλο μπάτσους» που κυκλοφορούν!

[XSD1998]

Ο ξενιτεμένος στην Αμερική γιος, γράφει στη μαμά του:

"Μαμά, επιτέλους αποκτήσαμε παιδί. Αλλά η γυναίκα μου δεν έχει γάλα και αναγκαστήκαμε να δίνουμε στο μωρό γάλα από μια μαύρη αγελάδα, με αποτέλεσμα κάθε μέρα που περνάει το παιδί μας όλο και μαυρίζει".

Και η μητέρα του απαντάει

"Γιόκα μου, κι εγώ δεν είχα γάλα όταν γεννήθηκες εσύ και αναγκαστήκαμε να σου δίνουμε γάλα από την κατσίκα. Αλλά όπως καταλαβαίνω τα κέρατα τώρα τα
βγάζεις..."

[XSD1998]

Ο ξενιτεμένος στην Αμερική γιος, γράφει στη μαμά του:

"Μαμά, επιτέλους αποκτήσαμε παιδί. Αλλά η γυναίκα μου δεν έχει γάλα και αναγκαστήκαμε να δίνουμε στο μωρό γάλα από μια μαύρη αγελάδα, με αποτέλεσμα κάθε μέρα που περνάει το παιδί μας όλο και μαυρίζει".

Και η μητέρα του απαντάει

"Γιόκα μου, κι εγώ δεν είχα γάλα όταν γεννήθηκες εσύ και αναγκαστήκαμε να σου δίνουμε γάλα από την κατσίκα. Αλλά όπως καταλαβαίνω τα κέρατα τώρα τα
βγάζεις..."

[XSD1998]

Στο στρατό στην πρωινή αναφορά ο διοικητής εξηγεί την διαφορά μεταξύ αγγαρείας και ευχαρίστησης.

- "Για να δούμε αν κατάλαβες, ρωτάει έναν φαντάρο. Όταν κάνω έρωτα με την γυναίκα μου τι είναι αυτό για μένα: αγγαρεία ή ευχαρίστηση;"

Ο φαντάρος προβληματισμένος το σκέφτεται λίγο:

- "Ευχαρίστηση, κ. Διοικητά".

- "Και πως το ξέρεις αυτό παιδί μου;"

- "Να κ. Διοικητά, αν ήταν αγγαρεία θα στέλνατε εμένα !!!"

[XSD1998]

1. Δανείζουμε εμείς (οι Έλληνες) την Ελλάδα άμεσα. Έχουμε αρκετές καταθέσεις για να καλύψουμε αρκετούς μήνες. Ταυτόχρονα, δίδοντας εξωφρενικά προνόμια στους Κινέζους (λιμάνι και ζώνη ελευθέρου εμπορίου για ίδρυση μονάδων συναρμολόγησης και "εξευρωπαϊσμού" των προϊόντων τους) τους πουλάμε 40 με 50 δις ευρώ ομολόγα. Ένα μεγάλο μέρος των Ευρώ που μαζεύει η Κυβέρνηση από τα παραπάνω το μετατρέπει σε δολλάρια (δείτε το γιατί στο 4).

2. Καλούμε το ΔΝΤ για τα υπόλοιπα. Θα πληρώσουμε κατιτίς παραπάνω αλλά θα απολαύσουμε τα μούτρα των "Εταίρων" όταν καταλάβουν ότι η Ευρωπαϊκή τους Ένωση είναι ένα μάτσο κουρελόχαρτα. Θα απολαύσουμε επίσης μιά άνευ προηγουμένου ξεφτίλα της Κομισιόν και των καρεκλοκενταύρων της.

3. Αναθεωρούμε τις παραγγελίες οπλικών συστημάτων από τους φίλους Ευρωπαίους.

4. Καλούμε την Κομισιόν να δει το θέμα εξόδου μιάς χώρας από τη Ζώνη του Ευρώ, μια και αυτό δεν προβλέπεται πουθενά. Με το που θα κυκλοφορήσει η είδηση το Ευρώ θα χάσει το 30% της αξίας του ως προς το δολλάριο. Στο σημείο αυτό η Ελληνική Κυβέρνηση πουλάει τα δολλάρια και αγοράζει Ευρώ. Το κέρδος είναι 25% (με τις προμήθειες) και οι Γερμαναράδες το φυσάνε και δεν κρυώνουν.

5. Εν τω μεταξύ σοβαρευόμαστε και δουλεύουμε και πληρώνουμε φόρους (κομματάκι δύσκολο, αλλά δεν γίνεται αλλιώς)

6. συνάπτουμε συνθήκη με την Τουρκία σύμφωνα με την οποία δίνουμε Ελληνική (άρα και Ευρωπαϊκή) υπηκοότητα σε όποιον Τούρκο πολίτη έχει συγγένεια μέχρι β' βαθμού με Τουρκους που εκτοπίστηκαν κατά την ανταλλαγή πληθυσμών. ¨ολοι αυτοί την επόμενη μέρα παίρνουν το αεροπλάνο για τη Γερμανία... Ταυτόχρονα θεσπίζουμε ακόμα πιό εύκολα κριτήρια ελληνοποίησης (με παράβολο 3.000 Ευρώ) των παράνομων προσφύγων. Και αυτοί παίρνουν την επόμενη μέρα το τραίνο για τη Γερμανία και Γαλλία. Με τρόμο βλέπουν οι Εταίροι εισρροή 15.000 χιλιάδων μουσουλμάνων την εβδομάδα με Ελληνικά διαβατήρια.

7. Η Κομισιόν απελπισμένη καλεί τους Εταίρους να αναθεωρήσουν τη στάση τους για την Ελλάδα, όλοι όμως βλέπουν ότι είναι αργά.

8. Η Ελλάδα αιτείται αποχώρησή της από το Ευρώ. Ακολουθούν και η Ιταλία και Ισπανία που υποφέρουν χρόνια από το σκληρό Ευρώ και την κηδεμονία των Γερμανών. Το Ευρώ καταρρέει. Η Κομισιόν παραιτείται σύσσωμη. Οι Άγγλοι κατηγορούν Γερμανία και Γαλλία ότι τα έκαναν μούσκεμα και ζητούν επειγόντως αναθεώρηση των Συνθηκών.

9. Έχουμε φτάσει το Δεκέμβριο του 2012. Οι Γερμανοί κατάλαβαν ότι τα έβαλαν με λάθος ανθρώπους.


Μερικές μέρες αργότερα (2012 γαρ) φτάνει το τέλος του κόσμου.

Όχι για όλους όμως ...

Οι Έλληνες (και τα 15 εκατομμύρια σε όλο τον κόσμο) έχουν μεταφερθεί με τα διαστημόπλοια των Ελ στον Άλφα του Κενταύρου.

Μαζί τους σώθηκαν και μερικές ξέμπαρκες Γερμανίδες που είχαν παντρευτεί κάτι γκαρσόνια από την Μύκονο ...

[XSD1998]

Χτυπάει το τηλέφωνο του πρωθυπουργού και στην άλλη γραμμή είναι ο Μπους:

- Ρε φίλε μου Κώστα, έχω ένα πρόβλημα. Χτες βράδυ πήρε φωτιά και κάηκε το μεγαλύτερο εργοστάσιο παραγωγής προφυλακτικών και έχουμε μείνει χωρίς προφυλακτικά. Μπορείς σε παρακαλώ να μας στείλετε ένα εκατομμύριο σε πέντε μέρες;

- Φυσικά, του λέει ο δικός μας, αυτό δεν είναι πρόβλημα! Θέλετε τίποτα το ξεχωριστό; τον ρωτάει.

- Ναι, θέλω να είναι στα χρώματα της αμερικάνικης σημαίας: μπλε, κόκκινο και άσπρο. Να είναι τουλάχιστον 30 εκατοστά μακριές και να έχουν διάμετρο 6 εκατοστά!

- Εντάξει Τζορτζ, κανένα πρόβλημα. Σε πέντε μέρες θα τις έχεις!

Παίρνει τηλέφωνο ο πρωθυπουργός έναν εργοστασιάρχη που έχει παραγωγή προφυλακτικών και του δίνει την εντολή για την δουλειά.

- Υπάρχουν τίποτα ιδιαιτερότητες; τον ρωτάει ο εργοστασιάρχης.

- Ναι, του λέει ο Κωστάκης, πρέπει να είναι μπλε, κόκκινα και άσπρα, να είναι τριάντα εκατοστά μάκρος και να έχουν διάμετρο έξι εκατοστά.

- Κανένα πρόβλημα, του λέει αυτός. Τίποτε άλλο;

- Ναι, κάνε μου σε παρακαλώ την χάρη και τύπωσε επάνω στα κουτιά: Made in Greece - Size: SMALL!

[XSD1998]

- Έναν ελληνικό βαρύ γλυκό, λέει ο Παπανδρεου.

- Αμέσως κύριε Γιωργο, λέει η γκαρσόνα.

"Ω, ρε ....., με αναγνωρίζουνε", σκέφτηκε.

Αλλάζει μεταμφίεση σε παπά, ξαναπάει.

- Τι να σας φέρω κύριε Γιωργο; λέει η γκαρσόνα.

... ... Ξανα-μανα αλλάζει, τα ίδια.

- Πως με καταλαβαίνεις, βρε κοπέλα μου, ρωτάει ο Γιωργακης.

- Σσσσσσ, πιο σιγά Γιωργο, λέει η σερβιτόρα, ο Παπακωνσταντινου είμαι...,