Οι αναμνήσεις παραμένουν ζωντανές
Έχουν περάσει πολλές μέρες από την στιγμή που με βαριά βήματα και μισή καρδιά άφησα τις παραλίες, επιστρέφοντας στην μεγαλούπολη, σηματοδοτώντας έτσι το τέλος των φετινών διακοπών μου. 
Οι αναμνήσεις των τόσων εικόνων παραμένουν φρέσκιες τόσο στο μυαλό μου, όσο και στην φορητή μνήμη του υπολογιστή έτσι ώστε να μη χαθούν σε κάποιο ενδεχόμενο φορμάτ!!! Και πώς να ξεχάσεις τα καλογυμνασμένα χωρίς ίχνος κυτταρίτιδας γυναικεία κορμιά, τα ασφυκτικά περικλυόμενα μέσα σε μικροσκοπικά μαγιό γυναικεία μέλη ή αυτά που χωρίς την ύπαρξη του μαγιό δεχόταν τις καυτές αχτίδες του ήλιου και την άσπρη καυστικότητα της αλμύρας του θαλασσινού νερού?
Ο χειμώνας προβλέπεται δύσκολος και γίνεται ακόμη δυσκολότερος κάθε φορά που στο μυαλό επιστρέφουν απαιτητικά, τέτοιου είδους εικόνες. 
Και το ερώτημα είναι βασανιστικό και ταυτόχρονα απλό.
''Θα αντέξω μέχρι το επόμενο καλοκαίρι ή μήπως πρέπει να την κάνω για κάπου με ποιό εύκρατο κλίμα και να συνεχίσω την συλλογή εικόνων (κοινώς να παίρνω μάτι) για όλο τον χρόνο? ''
''Θα αντέξω μέχρι το επόμενο καλοκαίρι ή μήπως πρέπει να την κάνω για κάπου με ποιό εύκρατο κλίμα και να συνεχίσω την συλλογή εικόνων (κοινώς να παίρνω μάτι) για όλο τον χρόνο? ''
Comment