Announcement

Collapse
No announcement yet.

Η ζωή στη Γερμανία ....

Collapse
X
 
  • Filter
  • Time
  • Show
Clear All
new posts

    Βρέθηκε μια δουλειά στην Στουτγκάρδη για την κοπέλα μου και θέλουμε να πάμε εκεί. Σπίτια έχει αρκετά σε καλές τιμές αλλά για να στο νοικιάσουν θέλουν χαρτί όπου δουλευεις κάπου.
    Το χαρτί θα το πάρει η κοπέλα μου μια βδομάδα μετά την δουλειά. Μέχρι τότε όμως χρειάζεται να έχουμε ένα σπίτι για να μένουμε 1-2 βδομάδες. Ψάχνω να βρω αλλά δύσκολα. Άμα έχει κάνεις κανένα τηλέφωνο να με δώσει να εποικινωνησω. Μένω 300χλμ απο Στουτγκάρδη στον πατέρα μου. Μπορώ με το χαρτί του που δουλεύει να νοικιασω απευθείας σπίτι Στουτγκάρδη και μόλις πάρουμε τι χαρτί απο την δουλειά της κοπέλας μου να το αλλάξουμε πανω σε αυτήν;

    Comment


      Νομίζω πως δεν γίνεται αλλα ίσως κάνω λάθος. Πάντως να σου πω την αλήθεια εμένα κανένας δεν μου ζήτησε χαρτι που δουλευω. Με ρωτήσαν αν δουλευω, τι συμβόλαιο έχω και πόσο παίρνω. Σε αυτό που μένω τώρα δεν με ρώτησε καν ο ανθρωπος να φανταστείς. θελε πολύ ψάξιμο το σπίτι. Για να πω την αλήθεια, αν εξαιρέσουμε και το γεγονος ότι και γω είχα κάποιες απαιτήσεις απο το σπίτι, αυτό ήταν το δευτερο που είδα και είπα μου αρέσει να μείνω. Είδα σπίτια τρύπες που ο άλλος ήθελε να παιρνεις και 4000 το μήνα. Ή ένας μου είπε το θεικο αν μεινεις απο δουλεια θα έχω το δικαιωμα να σε βγάλω απο το σπίτι. Και φυσικά αποφασισα να μην πάω εκεί. Δεν χρειάζεται να χάνουμε και την αξιοπρέπεια μας.

      Comment


        Originally posted by georget View Post
        Νομίζω πως δεν γίνεται αλλα ίσως κάνω λάθος. Πάντως να σου πω την αλήθεια εμένα κανένας δεν μου ζήτησε χαρτι που δουλευω. Με ρωτήσαν αν δουλευω, τι συμβόλαιο έχω και πόσο παίρνω. Σε αυτό που μένω τώρα δεν με ρώτησε καν ο ανθρωπος να φανταστείς. θελε πολύ ψάξιμο το σπίτι. Για να πω την αλήθεια, αν εξαιρέσουμε και το γεγονος ότι και γω είχα κάποιες απαιτήσεις απο το σπίτι, αυτό ήταν το δευτερο που είδα και είπα μου αρέσει να μείνω. Είδα σπίτια τρύπες που ο άλλος ήθελε να παιρνεις και 4000 το μήνα. Ή ένας μου είπε το θεικο αν μεινεις απο δουλεια θα έχω το δικαιωμα να σε βγάλω απο το σπίτι. Και φυσικά αποφασισα να μην πάω εκεί. Δεν χρειάζεται να χάνουμε και την αξιοπρέπεια μας.
        Σήμερα έμαθα και κάτι άλλο. Μπορω να πάρω σπίτι απο μεσίτη (που τα περισσότερα από μεσίτες είναι) και να μην χρειαστεί να έχουμε αυτό το χαρτί. Θα πάρει αυτός την προμήθεια του θα κάνει τα χαρτιά και εμείς μπαίνουμε στο σπίτι κατευθείαν. Ουτε να ψάχνω σε hostel. Από βδομάδα θα πέσουν τηλ για σπίτι.. Βρήκα μερικά καλά. Καλύτερα 50€ παραπάνω και σπίτι ανθρώπινο παρά 400€ για της τρύπες που ζητάνε.

        Comment


          Συμφωνω μαζί σου σαυτό. Εγώ είχα πει να γλυτώσω το χιλιάρικο του μεσίτη :P Επίσης έψαχνα και με κουζίνα μέσα κάτι που το έκανε πιο δύσκολο

          Comment


            εμεις ηρθαμε στουτγγαρδη με το αμαξι μεσω Ηγουμενιτσας Ανγκονας
            αλλα πλεον δεν ξερω αν συμφερει σε σχεση με αεροπλανο

            Comment


              Ακόμα και με μεσίτη έχει της δυσκολίες τους. Πάλι οι ενοικιαστές θέλουν αυτός που θα το νοικιάσει από μεσίτη να έχει χαρτί ότι δουλεύει. Οπότε δύσκολα. Όποιος έχει πληροφορίες για ξενοδοχείο-πανδοχείο στην stuttgart η περίχωρα όπως leonberg 2-4 βδομάδες να με πει που θα απευθυνθω.
              14.000 έλληνες που έχει ήδη εκεί πιστεύω κάποιος θα ξέρει κάτι. Ευχαριστώ.

              Comment


                Σου το ζήτησε ο μεσίτης δηλαδή?Κοιταξε και σε άλλον μεσίτη γιατί εμένα χαρτί δεν μου ζήτησε κανένας, απλά με ρωτούσαν που δουλεύω

                Comment


                  Originally posted by georget View Post
                  Σου το ζήτησε ο μεσίτης δηλαδή?Κοιταξε και σε άλλον μεσίτη γιατί εμένα χαρτί δεν μου ζήτησε κανένας, απλά με ρωτούσαν που δουλεύω
                  Ρώτησα αν και αρκετά σπίτια μέσα σε μια βδομάδα νοικιαστικαν. Το καλύτερο είναι να είμαι εκεί και να ψάχνω. Γιαυτό ξενοδοχείο. Όσο και να μαι είμαι 300χλμ μακριά.

                  Comment


                    Originally posted by georget View Post
                    Σου το ζήτησε ο μεσίτης δηλαδή?Κοιταξε και σε άλλον μεσίτη γιατί εμένα χαρτί δεν μου ζήτησε κανένας, απλά με ρωτούσαν που δουλεύω
                    Ρώτησα αν και αρκετά σπίτια μέσα σε μια βδομάδα νοικιαστικαν. Το καλύτερο είναι να είμαι εκεί και να ψάχνω. Γιαυτό ξενοδοχείο. Όσο και να μαι είμαι 300χλμ μακριά.

                    Comment


                      ο μεσιτης ξερεις ποσα θα σου ζητησει? π.χ. εμας μας πηρε δυο ενοικια ο μεσιτης, δυο και η εγγυηση, ενα να τρεχει 5 ενοικια εδωσα, ομως δεν ειχα τον χρονο να ψαξω, νομιζω καπου διαβασα για 50ευρω παραπανω (ετσι εγραψες?)αν δεν κανω λαθος, το να συννενοηθεις να πας το συμβολαιο της κοπελας σου σε λιγες μερες δεν θα το δεκτουν? θα σου ελεγα να βρεις καποια πανσιον για αρχη, και να εχεις ολο το χρονο (αν δεν σε πιεζει βεβαια)να βρεις το σπιτι σου γιατι κακα τα ψεματα ρε παιδια αν βρεις μια τρυπα για να μπεις γρηγορα μεσα και δεν σε τραβαει? εχεις όλη την ξενητεια πανω στο κεφαλι σου να μη σε τραβαει και λιγο το σπιτι?

                      Comment


                        Όντως και γω αυτό είχα πει, ψαχνουμε που ψάχνουμε ας βρούμε τουλάχιστον κάτι που όταν είμαστε σπίτι θα μας κάνει χαρούμενους. Και δω συνήθως δύο ενοικια kalt παίρνουν, πολλές φορές και παραπάνω. Η αληθεια είναι παιδιά ότι όταν κοιτούσα για σπίτι ένιωθα πως περνουσα συνεντευξη για δουλειά!Ασε που πολλές φορές έβλεπα σπίτια με άλλους 20.

                        Comment


                          Με μεσίτη είναι 2.38 αρα δυο ενοίκια και +38% (τρομάρα τους) 2 η 3 ενοίκια μπροστά στα εγγύηση και + τον πρώτο μήνα που θα μείνεις. Πάνω από 2000€ χαλαρά. Ψάχνω για πανσιόν η κάτι άλλο αλλά με λένε γεμάτα είναι και είμαι στο περίμενε. Όντως άμα είμαι εκεί βρίσκω ποιο εύκολα σπίτι. Σε 2 βδομάδες παίζει να αδειάσει ένα δωμάτιο για πανσιόν. Το σπίτι καλά είναι να είναι ωραίο γιατί της ποιο πολλές ώρες εκεί θα της περνάμε. Η ηρωνια για πολλούς από εμάς που έχουμε μεγάλα σπίτια Ελλάδα τώρα στην Γερμανία μένουμε σε τρύπες.....:(

                          Comment


                            gia sas pedia kaneis kamia apo frankfurty exw erthei apo to kalokairi ,gia parea h na nikiasoume kana spiti mazi

                            Comment


                              email dikaiws@hotmail.gr

                              Comment


                                Ουδείς πιο αχάριστος από τον ευεργετηθέντα;

                                Είναι γενική ομολογία ότι το καινούριο κύμα μεταναστών ΔΕΝ έχει την πρέπουσα βοήθεια από τους παλαιότερους μετανάστες, ή για να το θέσω πιο σωστά, τη βοήθεια που θα περίμενε να έχει.
                                Είμαι πρόσφατος μετανάστης και από τη μεριά μου το επιβεβαιώνω έχοντας προσωπική εμπειρία αδιαφορίας γνωστών μου χωρίς (ευτυχώς) να χρειαστεί να ζητήσω ΑΠΟΛΥΤΩΣ τίποτα.
                                Επειδή όμως το κάθε νόμισμα έχει δύο πλευρές θα πρέπει να προσέχουμε και τη δική μας συμπεριφορά απέναντι σε όσους απευθυνόμαστε για βοήθεια.
                                Θα ήθελα λοιπόν να μοιραστώ μαζί σας μια πρόσφατη εμπειρία μου:
                                Βρίσκομαι στο Μόναχο από τα τέλη του περασμένου Νοέμβρη έχοντας από κοινού με τη σύζυγο αποφασίσει ότι, παρόλο που είχαμε μια άνετη ζωή στην Ελλάδα, ήρθε η ώρα να κάνουμε αυτό το μεγάλο και δύσκολο βήμα μήπως και έχουν τα παιδιά μας ένα καλύτερο μέλλον στη Γερμανία.
                                Ως νεομετανάστης λοιπόν, περίμενα ότι θα έχω κάποια βοήθεια από δυο τρεις γνωστούς μου, έστω ηθική.
                                Αντ΄αυτού, όχι μόνο βοήθεια δεν είχα, αλλά ούτε καν για έναν καφέ δεν βρεθήκαμε. Ίσως φοβήθηκαν ότι θα ζητούσα τον ουρανό με τ΄άστρα.
                                Δε βαριέσαι, ευτυχώς δε χρειάστηκα κάτι από τους γνωστούς.
                                Πρόσφατα, έλαβα ένα μήνυμα από ένα άλλο μέλος του φόρουμ αυτού, το οποίο είχε έρθει στο Μόναχο με τον άντρα της και με παρακαλούσε να βρεθούμε για να της δείξω πώς να ψάχνει μέσω ίντερνετ σπίτια στο Μόναχο. Το πραγματικά τεράστιο πρόβλημά τους ήταν ότι λόγω μιας μεγάλης έκθεσης που γινόταν εκείνη την εβδομάδα στο Μόναχο, ΟΛΑ τα ξενοδοχεία κι οι Πανσιόν ήταν υπερπλήρη και δεν είχαν πλέον πού να μείνουν.
                                Βρεθήκαμε, έδειξα ότι μπορούσα να δείξω, είπα όσες πληροφορίες είχα να πω και την επόμενη μέρα τους πρότεινα την ιδέα ενός γνωστού μου για διαμονή σε κάμπινκ μέχρι τουλάχιστον να περάσει η έκθεση.
                                Προσωρινά λοιπόν, έλυσαν το πρόβλημα στέγης.
                                Εγώ ΜΟΛΙΣ είχα νοικιάσει ένα σπίτι και το μόνο που είχα μέσα ήταν ένα στρώμα, ένα σεντόνι και ένα πάπλωμα. Όπως ακριβώς το διαβάζετε: Ένα στρώμα, ένα σεντόνι και ένα πάπλωμα. Επίσης, σε μια μικρή αποθήκη της κουζίνας είχα και όλα μου τα υπάρχοντα (ρούχα, παπούτσια και ένα πολύ χοντρό μπουφάν της συζύγου).
                                Μετά από μια-δυο μέρες με παίρνει τηλέφωνο η γυναίκα του ζευγαριού και μου ζητάει, αν δέχομαι να έρθουν το πρωί που θα σχολάσει ο άντρας της στο σπίτι για να ξαπλώσει ο άνθρωπος και να ξεκουραστεί λίγο γιατί η δουλειά του είναι νυχτερινή και δύσκολη. Δέχτηκα χωρίς δεύτερη σκέψη μια και πιστεύω πως όλα αυτά είναι δανεικά. Πιστεύω ότι πρέπει να κάνουμε το καλό όταν μπορούμε και σίγουρα κάποια στιγμή θα μας επιστραφεί από κάπου αλλού με κάποιο άλλο τρόπο.
                                Ήρθαν οι άνθρωποι, ξεκουράστηκαν έστω και στο μοναδίκό στρώμα που είχα (εκείνη τη μέρα περίμενα κάτι καναπέδες για το σαλόνι και την επόμενη θα ερχόταν η κρεβατοκάμαρα και τα παιδικά κρεβάτια) και έφυγαν.
                                Μιλήσαμε και στο τηλέφωνο και όλα καλά. Πέρασαν τέσσερεις μέρες, πήρα μια εβδομάδα άδεια, πήγα στην Ελλάδα για να δω την οικογένειά μου (δεν έχουν έρθει ακόμα στη Γερμανία) και μετά από 11 μέρες από την ημέρα που "φιλοξένησα" το ζευγάρι επέστρεψα.
                                Από ενδιαφέρον για να δω τι έκαναν, τους παίρνω τηλέφωνο και μαθαίνω ότι ευτυχώς βρήκαν ένα δωμάτιο σε μια πανσιόν και βολεύτηκαν. Επίσης, με ενημέρωσε ότι, φεύγοντας τη μέρα που είχαν έρθει στο σπίτι μου, "κατά λάθος" ο άντρας της πήρε μαζί του ένα μπουφάν της γυναίκας μου. Η απάντησή μου ήταν να βρεθούμε για να μου το δώσει.
                                Όταν κλείσαμε το τηλέφωνο, μου ήρθε στο νου η εικόνα τους τη μέρα που είχαν έρθει στο σπίτι μου. Το μόνο που κρατούσαν ήταν μια σακούλα. Το μπουφάν της γυναίκας μου ήταν από αυτά τα ογκώδη φουσκωτά μέχρι χαμηλά στη γάμπα. Μα πώς μπορεί να "μπερδεύτηκε" και να το πήρε "κατά λάθος" μαζί του ο άντρας της; Τότε κατάλαβα ότι το μπουφάν δεν το πήρε κατά λάθος κανένας. Προφανώς επειδή κρύωνε όσο ήταν στο σπίτι (φανταστείτε ένα άδειο σπίτι χωρίς χαλιά και έπιπλα πόσο κρύο μπορεί να είναι) έψαξε και βρήκε αυτό το μπουφάν, σκεπάστηκε και επειδή της άρεσε που ήταν ζεστό το πήρε μαζί της χωρίς να πάρει ένα τηλέφωνο και να το ζητήσει. Πέρασαν 4 μέρες που ήμουν ακόμα στο Μόναχο και δε μου είπε τίποτα. Πέρασε και άλλη μια εβδομάδα που ήμουν στην Ελλάδα, αλλά και πάλι δε μου είπε τίποτα. Σημειωτέον ότι στο τηλέφωνό μου έχω περιαγωγή, άρα μπορούσε να με βρει όλες αυτές τις μέρες.
                                Μου το είπε όταν γύρισα και πήρα εγώ τηλέφωνο από ενδιαφέρον για να δω τι κάνουν. Και μου το είπε αφού πρώτα είχε βολευτεί. Και μου είπε και ψέματα ότι το πήρε κατά λάθος μαζί ο άντρας της.
                                Μόνο όταν επέμεινα πως δε μπορεί να το πήρε κατά λάθος αφού ήταν ένα ογκώδες βαρύ αντικείμενο μου έστειλε ένα email εξηγώντας μου ότι το πήρε γιατί κρύωνε και ότι θα μου το έλεγε κάποια στιγμή και ότι δεν ήταν στις πρώτες προτεραιότητες να μου το πει. Λες και πρέπει να μπει σε προτεραιότητα να πάρεις τηλέφωνο να το ζητήσεις.
                                Δηλαδή συγγνώμη, αλλά εμφανίζομαι με τον/την σύζυγό μου στη ζωή κάποιου ζητώντας απελπισμένα βοήθεια, αυτός ο κάποιος μου προσφέρει ΧΩΡΙΣ ΚΑΝΕΝΑ ΑΝΤΑΛΛΑΓΜΑ ότι έχει (έστω κι αν αυτό είναι ένα στρώμα) και αντί να φροντίσω να είμαι εντάξει απέναντί του, "βάζω χέρι" στα πράγματά του, αφαιρώ κάτι από το σπίτι ΧΩΡΙΣ να τον ενημερώσω, κάνω την πάπια για σχεδόν δύο εβδομάδες, του το λέω λέγοντας ψέματα και ρίχνοντας το φταίξιμο σε άλλον όταν μου τηλεφωνεί, συνεχίζω να του λέω ψέματα για τον τρόπο που το πήρα και τελικά του στέλνω ένα email παραδεχόμενος ότι το πήρα γιατί το χρειαζόμουν και όχι κατά λάθος.
                                Συγγνώμη, αλλά δεν ξέρω πώς να χαρακτηρίω τέτοιες συμπεριφορές. Με κανά δυο γνωστούς που το συζήτησα μου είπαν πως η πράξη αυτή λέγεται αλλιώς, αλλά δε θέλω καν να πω αυτή τη λέξη.
                                Το μόνο που ζήτησα πριν μου επιστρέψει το μπουφάν ήταν να το πάει καθαριστήριο διευκρινίζοντας ότι, αν δε μπορεί, μπορώ να το πάω εγώ. Με διαβεβαίωσε ότι θα το πάει πριν το φέρει. Ακόμα και σ' αυτό όμως, μου είπε ψέματα. Το μπουφάν φαίνεται να πλύθηκε βρέχοντάς το στο νιπτήρα ή στη μπανιέρα με υγρό σαπούνι.
                                Θα μπορούσε να μου πει ότι δυσκολεύεται να το πάει στο καθαριστήριο και να μου ζητήσει να το πάω εγώ, όπως άλλωστε πρότεινα.
                                Άλλο ένα συμβάν με το συγκεκριμένο ζευγάρι το θεωρώ ανάξιο αναφοράς μπροστά στα προηγούμενο οπότε καλό είναι να μη σας κουράζω άλλο.

                                Ζητώ συγγνώμη αν σας κούρασα με όλο αυτό το κατεβατό, αλλά θεώρησα σκόπιμο να το αναφέρω για να προσέχουμε τη συμπεριφορά μας όλοι εμείς οι νεομετανάστες. Με τέτοιες συμπεριφορές όχι μόνο δε δίνουμε καλή εντύπωση αλλά αντιθέτως κάνουμε τους άλλους να είναι πιο καχύποπτοι απέναντι σε όλους μας.
                                Προσωπικά, θα είμαι χιλιάδες φορές πιο επιφυλακτικός την επόμενη φορά που κάποιος θα μου ζητήσει κάτι. Δυστυχώς, δε μπορώ πλέον να εμπιστευτώ ανθρώπους που δεν ξέρω και αυτό είναι πραγματικά άσχημο για κάποιους που θα βρεθούν στη θέση μας και θα χρειαστούν βοήθεια.

                                Πραγματικά εύχομαι καλή δύναμη σε όλους μας, πολύ περίσσοτερο σε όσους νομίζουν ότι θα μπορέσουν να επιβιώσουν σε οργανωμένες κοινωνίες με συμπεριφορές από το παρελθόν.

                                Comment

                                Working...
                                X